Od kilku lat walczę, walczę z chorobą, z systemem i ze skutkami ubocznymi różnych terapii. Najgorsze, że rak zabiera mi największą przyjemność życia jaką jest rozkosz jedzenia, smakowania.

Bardzo proszę każdego, kto czyta ten tekst o symboliczne wsparcie w zakupie soków noni. Sok ten pije już kilka lat i pomimo tak śmiertelnej choroby jak rak trzustki ciągle żyje. Natknęłam się na niego dzięki Panu Andrzejowi, który współpracował z Fundacją W Związku z Rakiem. Wiem , że jego nowotwór był bardzo agresywny, do tego stopnia iż Pan Andrzej, aby ratować życie musiał amputować rękę. Jednak sok Noni powstrzymał u niego agresywną chorobę i dał mu 12 lat pięknego życia. O soku Noni rozmawiałam również z moimi lekarzami w Niemczech, którzy wykorzystują metody alternatywne wspomagająco. Zalecili mi oni codzienne przyjmowanie tego preparatu. Sekretem Noni jest to iż zwiększa poziom serotoniny- hormonu szczęścia, jeśli poziom ten jest wysoki układ odpornościowy idzie w górę i sam walczy z nowotworem. Kiedy serotonina jest niska, chory zapada na depresję a jego układ odpornościowy rezygnuje z walki.

Dla mnie sok Noni okazał się strzałem w 10! Od wielu miesięcy miałam problemy z zasypianiem, wybudzaniem się nocnym z powodu silnego stresu i diagnozy jaką otrzymałam w Warszawie iż jest mi dane tylko 6 miesięcy życia.

Noni zmieniło moje życie! Pomimo choroby śpię już dużo lepiej, mam w sobie więcej energii, chociaż z mojego ciała usunięto 4 narządy, odzyskałam apetyt i wróciłam częściowo do dawnej wagi. Noni wpływa też na poziom cukru, który szaleje po usunięciu trzustki i pomaga go kontrolować! Ten sok ratuje mi życie i nie umiem sobie wyobrazić co będzie jeśli pewnego dnia mi go zabraknie. Nie mam wyjścia jak wyjść z prośbą do dobrych ludzi i uwierzyć że moja choroba i nieszczęście nie jest Wam obojętne. Każda Wasza złotówka to kolejny rozdział mojego życia. Pomóżcie mi dalej się nim cieszyć!

Jedyne czego pragnę to chcę żyć dla siebie i moich bliskich bo dopóki jest życie dopóki trwa nadzieja. Dlatego proszę o pomoc bo każdemu z nas mogłaby przytrafić się ta historia, nie jest wstydem prosić, dla mnie jest wstydem się poddać!